Schrijver: Wouter Greven
Net zoals veel andere muzikale initiatieven bedacht door zanger Marinho Peters en de muzikanten om hem heen, leken eerdere versies van de band Marshmallow Moonshine niet van de grond te komen. Ongeveer een jaar geleden besloten ze, dit keer met de naam Marshmallow Moonshine, het nog één keer te proberen – alles of niets. Het werd alles, en na een jaar schaven en verdieping is de achtkoppige band als een stier en de bühne de beruchte rode lap.
Hoewel het Zoom-interview met Marinho Peters (1991), frontman van Marshmallow Moonshine, plaats vindt op een zonnige vrijdagmiddag, heeft de zanger plaatsgenomen in een soort van ondergrondse bar. Dat blijkt het repetitiehok van de band, compleet met oranje vlaggetjes, een fotomuur, een bar en de nodige muziekapparatuur. Om precies te zijn is het Studio Paulus in Grubbenvorst, de studio van hun tourmanager. “Ooit werden er champignons in deze ruimte gekweekt”, zo legt Marinho in charmant Venloos uit, “maar die tijd is voorbij”. Het afgelopen jaar is er namelijk iets heel anders gekweekt in de sfeervolle ruimte: een hechte band met een toekomstplan. Daarover zometeen meer.
Het country-genre, en dus ook het werk van Marshmallow Moonshine, is bij uitstek een soort muziek die live tot zijn recht komt. In die zin zou je denken dat het een jaar van droogte was. Niets is minder waar: juist daar, in die ondergrondse ruimte, hebben Marinho en de rest het afgelopen jaar hun favoriete artiesten herontdekt. “Samen met Dave (de drummer van Marshmallow Moonshine, die later in het gesprek ook aanschuift red.) en de eigenaar van de studio keken we hier bijna iedere dag live-concerten van onze muzikale helden. Alan Jackson, Zac Brown, Toby Keith, alles live vanuit de country-tempel de Grand Ole Opry.” Het gebrek aan ruis en drukte maakte het mogelijk voor de bandleden om zich écht vast te bijten in hun genre: hoe doen de groten van het genre dit of dat? Hoeveel gitaren hebben zij op het podium? “En dan van daaruit je eigen muziek aanpassen. We misten bijvoorbeeld nog een gitaar, daar kwamen we achter. Toen zijn we gelijk gericht gaan zoeken en onlangs hebben we de eerste repetitie gehad met onze nieuwe gitarist. En zo verandert onze sound ook weer.”
Alles of niets
De achtkoppige (!) band komt niet uit de lucht vallen; de bandleden van Marshmallow Moonshine cirkelden al jaren om elkaar heen in de muzikale scene van Venlo en omstreken. Zo was er ten eerste Lone Road Station, waarin ook al leden van Marshmallow Moonshine samenspeelden. Ze stopten vlak na de eerste lockdown, na acht jaar een band te hebben gevormd. Ook spelen drummer Dave en Marinho samen in Linke Mik, een ‘alderwets gezellige vastelaovesband’, garant voor makkelijk 35 tot 40 optredens in de carnavalsperiode. Of Fifty Shades of Blues, de band waarin enkele leden van Marshmallow Moonshine hun blueshart kunnen ophalen. Nog zo’n initiatief was een soort country-pop-rock-band, geïnspireerd door Daves besmettelijke liefde voor de Zac Brown Band, maar dan vanzelfsprekend met Limburgse teksten. Eerdere versies heetten Plotje & Friends – waarmee ze zelfs een zomerhitje scoorden genaamd ‘Wetse waat ik lekker vind’ – en Matty Brown Band, maar beide incarnaties leken niet van de grond te komen. “We zaten vorig jaar in de bandbus met Linke Mik”, zo legt Marinho uit, “en we zeiden tegen elkaar: wat zonde eigenlijk als dit niets wordt. We gaven het nog één kans, alles of niets. Het idee was: als ons dit lukt tijdens een pandemie, dan moet er wel iets mogelijk zijn..” En dus bedachten ze Marshmallow Moonshine, waar ze direct een bedrijf van maakten, inclusief PR-afdeling, studio en eerste single. “En nu zijn we ons al een jaar door aan het ontwikkelen.” Zoals voor de meeste mensen was het een jaar van gebreken en mogelijkheden voor de band. “We zijn een echte liveband, natuurlijk”, zo stelt drummer Dave. Peters vult aan: “Ik beschrijf ons altijd als de soundtrack voor een festival met flink wat zon, gezelligheid, een lekker pintje erbij. Dat was nu allemaal niet mogelijk.” Optreden was niet mogelijk, maar het uitbouwen van en schaven aan hun set wel; als optredens weer écht mogelijk zijn, dan is Marshmallow Moonshine waarschijnlijk niet meer te stoppen. De band staat in de startblokken. Het is bovendien heel knap dat de ‘beginnende’ band een werkend verdienmodel vond in een jaar zonder liveshows. “In het kort hebben we een gerichte sponsor gezocht bij de plaat. Die kreeg voor een mooie prijs heel veel PR, op social media, of we benoemden de partij bijvoorbeeld in een videoclip of interview.” Is dat niet je ziel verkopen, als band zijnde? Pop in Limburg speelt heel even voor advocaat van de duivel. “Wat mij betreft niet”, stelt Peters. “Dit is meer een geval van elkaar helpen. Subsidie is eenrichtingsverkeer – dit is tweerichtingsverkeer. Ideaal, toch?” Beginnende bands, lezen jullie mee?
Gemeenschappelijkheid
Respect staat centraal in de filosofie van de band. “Dat geldt eigenlijk voor alles wat je doet als muzikaal gezelschap. Zo kwamen we afgelopen jaar op de radio, op L1, bij Henk Hover. We waren CD van de Week, Plat-du-jour. Op die manier word je geboekt bij kleinere, lokale radiostations. Dan zit je een uur in de auto voor een heel klein en kort interview – maar juist die gelegenheden moet je met de dankbaarste instelling aannemen.” Ook bínnen de band, die in volle glorie wel 22 mensen telt, wordt iedereen op handen gedragen, helemaal in lijn met de country-traditie. “Kijk, met het Christelijke aspect van country heb ik niet zo veel”, zegt Peters. “Maar direct verwant daaraan is een gevoel van saamhorigheid en respect. Dáár kijk ik wel naar op.” Ook wel belangrijk, natuurlijk, een goede verstandhouding binnen zo’n uitgebreid team. De band telt acht muzikanten en een PR-afdeling, een secretaris, een stagemanager, drie geluidsmannen, een manusje-van-alles, een lichtman – het houdt simpelweg niet op. “Ik denk dat we het allemaal niet alleen goed kunnen vinden”, aldus Peters, “maar dat we écht allemaal op dezelfde manier naar het leven kijken.” Die gemeenschappelijkheid en indrukwekkende organisatie is volgens beide bandleden dan ook een van de geheimen van het succes van Marshmallow Moonshine.
Het wordt langzaamaan tijd om het vizier weer op de toekomst te richten, zeker nu de opdrachten weer binnen stromen. Zo heeft een aantal festivals Marshmallow Moonshine al geboekt, wat een mooie gelegenheid is om live de proef op de som te stellen. En om nog verder aan hun dynamische live set te bouwen. “Dankzij ons uitgebreide team kunnen we gedurende een optreden de setting aanpassen”, aldus Peters. “Spelen we bijvoorbeeld ‘Kapelke in de loch’, een gevoelig nummer, dan maken we de setting met geluid en licht wat intiemer.” Ook staat er voor april een eerste EP gepland met enkel eigen werk. Dit is mogelijk dankzij de makersregeling van Pop in Limburg. Als Dave begint over een geheim project wordt de toon geheimzinniger. “We kunnen er niet teveel over zeggen, maar we gaan iets doen dat in Nederland nog nooit gedaan is”, is het enige wat Pop in Limburg uit de drummer geperst krijgt. Ook sluit hij een mini-documentaire niet uit. “Daarin kunnen we laten zien hoe hecht we zijn. We doen alles met een lach en een traan. Marshmallow Moonshine is gebaseerd op troost en vriendschap – en dat gevoel willen we delen.”
Marshmallow Moonshine live zien?!
Dat kan sneller dan je denkt. Want Marshmallow Moonshine zal op 22 augustus 2021 live muziek spelen op festival ‘Aan de Waterkant“, georganiseerd door de Maaspoort en Poppodium Grenswerk.
Koop je ticket nu via deze link.