Tijdens de derde editie van het interdisciplinaire kunstproject ‘Parallel’ gaat een groep jonge kunstenaars op zoek naar de betekenis van geluid – resonantie, stilte – en emotie, de verwachting en uitdrukking van kreet en alarm. Het schilderij ‘De Schreeuw’van Edvard Munch uit 1893 geldt daarbij als inspiratiebron. Na een aantal gesprekken tussen de kunstenaars en de programmeurs van (h)ear experimental audio research en poppodium NIEUWE NOR, resulteert dit op donderdag 20 april in een boeiend en divers festival over geluidskunst. ‘(h)ear Meets The Scream’ gaat van Mongoolse keelzang via garbage trash noise, scheve jazz naar onderhuidse electronica. Zet al je zintuigen open en onderga zeven korte, intense optredens in drie uur, maar let op: je krijgt mogelijk de behoefte om te schreeuwen…
Tussen 25 maart en 20 april vindt het derde traject van kunstproject Parallel plaats in en om poppodium NIEUWE NOR. Deelnemers Joep Hinssen (Venlo, 1988), Don Possen (Heerlen, 1990) en Menno Prins (Sittard, 1999) presenteren op 25 maart een werk dat zij hebben gemaakt in samenwerking met en onder begeleiding van kunstenaar Lucas Kramer (Maastricht, 1988) en tenor Eelke van Koot (Nijmegen, 1983). Dit is een gezamenlijke performance uitvoeren bestaand uit vijf episodes die door de deelnemers afzonderlijk zijn ontwikkeld. Het residu van de performance zal in de NIEUWE NOR achterblijven tot de finissage op 20 april waarbij door uiteenlopende artiesten een connectie wordt gelegd met de uitgangspunten en interesses van de deelnemers.
Lucas Kramer (NL, 1988) [café, 20:15 uur]
Het uitgangspunt van Lucas Kramer is resonantie en ruimte. Het gaat hem er vooral om hoe de ruimte het emotionele karakter van geluid kan bepalen en hoe deze ruimte bewerkt kan worden. Door middel van verschillende zelf gebouwde instrumenten die vaak bestaan uit onderdelen van oude kerkorgels en harmoniums en geinspireerd door oude studio apparatuur (denk aan plaat en veren galmen) onderzoekt en bewerkt hij live de geluiden en probeert zo een sonisch landschap te creëren.
FCKN BSTRDS (NL) [zaal: 20:30 uur]
“In trash we trust!” Zo gaan de FCKN BSTRDS door het leven. De extreme ‘Garbage Trash Noise Hooligans’ zijn al sinds de late jaren ’90 actief. Door de jaren heen hebben ze talloze singles, cassettes en dvd’s uitgebracht, maar de beste manier om de FCKN BSTRDS te ervaren is door het ervaren van hun live shows – een soort van totale anarchie zoals we van bands als Caroliner of Crash Worship kennen. Verkleed als reuzen prullenbakmonsters genereren ze een muur van feedback, ruis en oerschreeuwen en lopen tussen het publiek door, steeds meer chaos creerend. Het ziet er niet alleen verbazingwekkend uit… Het is een ervaring die je moet ondergaan!
Erik J de Jong (NL, 1960) [café, 21:00 uur]
De beeldend kunstenaar, kunsttheoreticus en hoofd opleiding Autonome Beeldende Kunst | MaFAD in Maastricht zal de Ursonate van Kurt Schwitters (1887 – 1948) brengen. De Ursonate is een meesterwerk van de 20e eeuw concrete poëzie waarin spraak wordt teruggebracht tot zijn meest abstracte en muzikale elementen.
Rowan Lee Hartsuiker (NL, 1987) [café, 21:15 uur]
Meer bijzondere stem geluiden komen van Rowan Hartsuiker. Hij zingt traditionele Mongoolse liederen in verschillende keelzang- en boventoon- technieken. De muziek bestudeerde hij onder andere tijdens een half jaar durend verblijf in West-Mongolië. Hij begeleid zijn liederen op de ‘morin huur’, een tweesnarige traditionele Mongoolse cello.
Albatre (PT/DE/NL) [zaal, 21:30 uur]
Het Rotterdamse trio Albatre bestaat uit twee Portugezen en een Duitser en speelt een vorm van nieuwe experimentele muziek met als kenmerken urgente bass & sax lawaai, scheve jazz elementen, hectische maar zorgvuldige drumpartijen en abrupte stemmingswisselingen. Albatre kan worden gezien als onderdeel van een ontluikende micro-scene in Nederland van kunstenaars met aandacht voor de cross-over van improv, noise rock en jazz. Albatre kiest voor een hoog geluidsniveau. Wees daarop voorbereid!
Kevin Verwijmeren (NL, 1993) [café, 22:00 uur]
Geïnspireerd door de geluidsemoties van Tim Hecker, Loscil en Coil, heeft Kevin Verwijmeren zich de afgelopen jaren bewezen als artiest die melancholische melodieën weet te produceren in combinatie met langgerekte tonen. Hierbij laat Verwijmeren deze combinaties langzaam evolueren tot volwaardige opzichzelfstaande werelden waarin de luisteraar zich kan wanen.
Glice (NL) [zaal, 22:30 uur]
De avond wordt afgesloten met de filmische noise van het Amsterdamse duo Glice. Glice neemt de luisteraar mee op een sonische ontdekkingsreis met improvisatie en experiment als navigatie en lo-fi apparatuur als motor. Dankzij groot gevoel voor textuur en dramatiek opende hun muziek oren voor een genre dat vaak als ontoegankelijk en moeilijk wordt gezien. In 2016 speelde Glice op vooraanstaande festivals als Rewire in Den Haag en Incubate in Tilburg en verschenen op Narrominded Records de eerste twee edities van hun cassette-serie Fleisch. In januari nam Glice in Berlijn een nieuw album op met Alexander Hacke, bassist van de legendarische Einstürzende Neubauten.
Dit festival wordt georganiseerd door poppodium NIEUWE NOR in samenwerking met (h)EAR. De voorverkoop is gestart.